Początki
Perfumy i ich zastosowanie sięgają początków ludzkości, rozwijając się wraz z cywilizacjami. Prawdopodobnie to na Bliskim Wschodzie, około 7000 r. pne., pojawiły się pierwsze przedmioty uważane za wazony z perfumami i kosmetykami. W historii te cywilizacje wykorzystywały różne substancje zapachowe, głównie żywice powszechnie stosowane już w 4000 r. pne. w rytualnych fumigacjach w kadziach lub palnikach kadzideł, zarezerwowanych dla bogów i rodzin królewskich.
Egipcjanie znali techniki wydzielania substancji zapachowych z tłuszczu, zimnej maceracji lub gorącego wywaru, ale wciąż nie znali destylacji. Pomimo ogromnej popularności, uzyskane produkty nie miały siły zapachowej naszych nowoczesnych perfum. Ta sztuka, która wciąż walczyła o przeniknięcie do świeckiego świata, zniknie pod koniec epoki brązu, około 1200 r. pne.
Dopiero w okresie archaicznym (VI w. pne.) zapachy zostały spopularyzowane. W zależności od swojej formy umieszczano je w prostych pojemnikach, aryballos lub alabasters. Tak więc zapach zajmował ważne miejsce w kulturze starożytnych cywilizacji, zyskując przy tym szereg zastosowań: od obrzędów religijnych, po cele terapeutyczne, kosmetyczne czy kulinarne. Sytuacja utrzymywała się przez wieki średnie, niezależnie od cywilizacji, o której mowa.
W Grasse na terenie Francji różnorodne surowce były szeroko stosowane w rozwijającym się przemyśle perfumeryjnym. Oprócz dodawania naturalnych i surowych substancji zapachowych z przypraw, kwiatów, żywic mineralnych lub roślinnych stosowano również olejki zapachowe, lub wody otrzymywane przez dekantację, macerację lub filtrację. Tak więc kwestia perfum pozostaje w ścisłym związku z rozwojem technik destylacji, które zostały spopularyzowane dzięki rozprzestrzenianiu się nauk o ciałach stałych i alchemii. Stało się tak, dzięki tłumaczeniom arabskich traktatów przez włoskich lekarzy ze Szkoły Salerno w XII wieku, a następnie poprzez rozpowszechnianie techniki destylacji w Andaluzji w trzynastym wieku.
Alkohol podstawą perfum
Alkohol został wynaleziony we Włoszech w Salerno ok. XII wieku i stosowany był wyłącznie w medycynie aż do wieku XV. Jego zastosowanie w produkcji perfum rozprzestrzeniło się w XVI wieku.
Rewolucja Francuska zrujnowała perfumiarzy, ale nie powstrzymała chęci ich posiadania i paradoksalnie, znaczenie perfum jeszcze bardziej się umocniło. Po rewolucji apetyt na perfumy rósł lawinowo, a ludzie używali ich częściej i więcej niż kiedykolwiek. Sektor przemysłowy przeszedł fundamentalną zmianę. Był to także wielki intelektualny i społeczny okres dla Grasse. Wysokie podatki spowodowały szybką regresję garbarni na rzecz perfumerii, która rozwinęła się dzięki ulepszonym procesom technicznym. Oprócz pachnących past, były teraz proszki, mydła, tytoń itd. Przyjemność dla duszy i ciała to było hasło przewodnie tego okresu.
Perfumy w Europie
W Europie zapach oznaczał podział społeczny aż do przybycia angielskiej rewolucji w zakresie higieny osobistej w XVIII wieku. Czystość osobista zaczęła być powszechnie promowana, co przyczyniło się do opracowania lżejszych zapachów. Tymczasem paleta perfum została wzbogacona o nowe surowce importowane przez firmę East India Company. Postępy w chemii zakwestionowały wieloletnią teorię, że silne zapachy są środkami dezynfekcji.
XVIII wieczna Europa przeszła transformację pod względem handlowym, przechodząc od wyrobu rękawiczek do powstawania perfumerii. W XIX wieku nastąpiła zmiana w tej rzemieślniczej działalności, która stała się silnie przemysłowa. Nowoczesny przemysł perfumeryjny rozpoczął się pod koniec XIX wieku od pierwszego użycia produktów syntetycznych.
Prawdziwa twórczość w dziedzinie kompozycji zapachowych miała miejsce w XX wieku. Opracowano nowe syntetyczne substancje zapachowe, oparte na innowacyjnych odkryciach dzięki badaniom w zakresie chemii organicznej i połączonych z niezastąpionymi produktami naturalnymi. Houbigant i Guerlain byli pierwszymi, którzy zaczęli używać syntetycznych składników do produkcji perfum. Zapachy Fougere Royale z 1884 roku i Jicky z 1889 roku, uważane są za pierwsze nowoczesne aromaty, zawierające nowy składnik w postaci wanilii.
To wszystko przyczyniło się do otwarcia nowej drogi ku wielu wielkim dziełom na miarę XX wieku. Francois Coty, ojciec nowoczesnych perfum, pionier i przemysłowiec, powszechnie używał naturalnych „absolutów”. Mógł to robić dzięki opracowaniu techniki ekstrakcji przy użyciu lotnych rozpuszczalników, której używał z nowymi produktami syntezy. Technika stała się bardzo twórcza. Coty mógł tworzyć nowoczesne zapachy, które są z nim tak nierozerwalnie związane.
Globalizacja szła w parze z rozwojem przemysłu perfumeryjnego i tworzeniem jednolitych zwyczajów i standaryzacji we wszystkich dużych miastach. Francja odegrała dominującą rolę w tym „Wielkim Siecle” ze względu na geograficzne położenie Grasse. Oczywiście drugim ważnym atutem Francji był Paryż, czyli światowa stolica mody. Grasse ze swoimi ogrodami i bogatą uprawą różnych gatunków roślin było największym na świecie centrum naturalnych surowców do produkcji perfum i ich pochodnych. Było tak w historii i jest też w dniu dzisiejszym.
XX wiek
W mieście perfum, na początku XX wieku, przemysł perfumeryjny charakteryzował się wykorzystywaniem produktów naturalnych i posiadał na to monopol świata. Z czasem nastąpił okres masowego tworzenia perfum. Nie było żadnych rzeczywistych ograniczeń cenowych ani ograniczeń przez elitarną dystrybucję. Druga połowa dwudziestego wieku charakteryzowała się dostarczaniem substancji zapachowych w większych ilościach, co skutkowało niższymi kosztami fabrycznymi, a więc niższą ceną produktu końcowego. Było dużo więcej premier perfum z mniejszym lub większym sukcesem. Średnia żywotność produktu była ograniczona. Z nielicznymi wyjątkami, perfumy zmieniły się z wyjątkowych na codzienne i z super selektywnych na atrakcyjne dla rynku.
Niektóre cywilizacje nie były i nadal nie są dotknięte globalizacją perfum. Dziś jest tak samo. W Oceanii ludzie pocierają swoje ciało i włosy o rośliny wybrane ze względu na ich charakterystyczny zapach, czyl tak jak robili to w historii. Azja jest nadal synonimem kwiatów, ponieważ świeże kwiaty są wszechobecne i równoważnie funkcjonują w życiu świeckim, jak i religijnym. Zapach ma moc uwodzenia i oczyszczenia. Cielesne praktyki związane z zapachem stanowiły wzór życia społecznego w Emiratach Arabskich. W Chinach natomiast perfumy odgrywały rolę znacznika osobowości, tak jak to miało już miejsce na Zachodzie. Perfumy były produktem o wartości terapeutycznej, estetycznej i rytualnej. To był dodatek do uwodzenia lub erotyki, sposób na świętowanie bogów, metoda oczyszczenia.
W osiemnastowiecznej Afryce sztuka tworzenia perfum była powiązana z głównymi nadmorskimi miastami Afryki Wschodniej, ale także z „niejednoznaczną Afryką”, tajemniczą i prymitywną. Perfumy i preparaty oparte na roślinach zapachowych nadal w dużym stopniu przyczyniają się do magicznych i terapeutycznych strategii zarówno na obszarach wiejskich, jak i miejskich. W XX wieku perfumy importowane w butelkach stawały się coraz bardziej modne, stając się synonimem sukcesu społecznego, w dużych miastach i w najbardziej odległych wioskach.