Drukarka Star LC24-200

LC24-200 ma bardzo estetyczny wygląd. Obudowa i osłony wykonane są z dobrej jakości tworzywa sztucznego. Po prawej stronie drukarki znajduje się panel kontrolny z pięcioma przyciskami (FONT, PITCH, SET/EJECT/ /PARK, PAPER FEED i ON LINE), które umożliwiają sterowanie wszystkimi czynnościami urządzenia.

Niezbyt pewnie działające sensory foliowe, zastosowane w modelach: LC-10 i LC24 – 10, zastąpiono znacznie wygodniejszymi, solidnymi klawiszami. Mimo to zadziałanie przycisków, szczególnie często używanego PAPER FEED, nie zawsze da się dobrze wyczuć. Obok klawiszy znajdują się diody, które sygnalizują aktualny stan drukarki (on/off line, tryb cichej pracy Ouiet, rodzaj ustawionego fontu, gęstość druku).

Oprócz zmiany fontu i gęstości druku możliwe jest zrealizowanie szeregu złożonych funkcji, które uaktywniane są poprzez naciśnięcie kombinacji kilku klawiszy podczas lub po włączeniu zasilania. Na stronie A4 mieści się aż 67 wierszy tekstu. Podczas testu zbadano także przesunięcie drukowanego tekstu w stosunku do rubryk nadrukowanych na formularzu. Maksymalne odchylenie w pionie i poziomie nie przekraczało 2 mm. Jeśli papier wkładany jest uważnie, to można przyjąć, że tekst może być drukowany na stronie A4 z odchyleniem położenia nie większym niż 1 mm.

Tak dobre rezultaty uzyskuje się tylko przy drukowaniu dokumentów na pojedynczych arkuszach. Przy drukowaniu przez kalkę przesunięcia tekstu są znacznie większe i na kopiach nie ma gwarancji tak dokładnego wcelowania w zbyt wąskie rubryki na drugim i trzecim egzemplarzu. Oprócz tego mechanizm podający odciska na kopiach trzy brzydkie czarne smugi. W celu uniknięcia zabrudzenia kopii i uzyskania właściwego rozmieszczenia tekstu w rubrykach formularza należy stosować specjalne, wielowarstwowe papiery bezkalkowe i podawanie przy pomocy traktora. Pewną nie^ dogodnością przy zakładaniu papieru perforowanego jest konieczność zdjęcia tylnej części obudowy. Papier może być podawany przez szczelinę z tyłu drukarki lub od dołu.

Dolne podawanie papieru jest szczególnie wygodne, jeśli nie mamy zbyt dużo miejsca na stole. W tym przypadku drukarkę stawiamy na specjalnym stojaku, pod którym leży papier. Nowoczesnym rozwiązaniem technicznym zastosowanym w LC24-200 jest funkcja automatycznego parkowania papieru. Funkcja ta jest uaktywniana po przestawieniu dźwigni z prawej strony drukarki do przodu (tylne położenie dźwigni odpowiada korzystaniu z pojedynczych arkuszy). Naciśnięcie klawisza SET/EJECT/PARK powoduje automatyczne załadowanie pierwszej strony papieru perforowanego. Jeśli chcemy wydrukować coś na pojedynczym arkuszu, to wystarczy odedrzeć ostatnio zadrukowaną stronę i ponownie nacisnąć PARK. Papier jest automatycznie wycofywany z wałka drukarki. Teraz należy tylko przestawić dźwignię do tyłu. Funkcja parkowania umożliwia szybką i wygodną zmianę rodzaju stosowanego papieru.

Przemienne korzystanie dwóch rodzajów papieru nie przebiegało idealnie. W pewnych okolicznościach możliwe jest jednoczesne wciągnięcie papieru perforowanego i arkusza z podajnika, mimo że drukarka jest ustawiona na druk pojedynczych kartek. Skutkiem takiej kolizji jest wydrukowanie pewnego fragmentu tekstu na papierze perforowanym, pogniecenie kartek, a nawet zacięcie drukarki. Sytuacja ta jest spowodowana istnieniem luzów w mechanizmach drukarki. Przy pierwszym załadowaniu kartki, tuż po ustawieniu dźwigni na podawanie pojedynczych stron, traktor obraca się o 1—2 ząbki i przesuwa perforację. Jeśli niechcący przestawimy dźwignię tam i z powrotem, to perforacja może przesunąć się o kolejne dwa ząbki. Przy trzecim razie wraz z arkuszem wciągany jest mimowolnie papier perforowany.

SZYBKOŚĆ DRUKU

Teoretyczna prędkość druku drukarki LC24-200 wynosi przy gęstości druku (10 znaków na cal) w trybie draft 167 znaków na sekundę (cps), a w trybie High-Speed Draft 222 cps. Dane te odnoszą się tylko do maksymalnych prędkości osiąganych przy wydruku 1 wiersza tekstu. W rzeczywistości na czas druku dokumentu wliczony jeszcze czas potrzebny na przesunięcie papieru do następnego wiersza BJF. Oprócz tego kilka pierwszych, wierszy jest drukowanych w trybie jednokierunkowym, co również ma istotny wpływ na łączny czas powstawania strony dokumentu. Rzeczywisty czas druku pojedynczej strony A4 zawierającej 1. 00 znaków (30 wierszy po 60 znaków pica, 3 wiersze/cal) jest podany w tabeli. Prędkość druku najbardziej odbiega od danych teoretycznych dla trybu cichej pracy (Quiet). Wydrukowanie dokumentu o długości 18. 00 znaków na papierze ciąg-łym trwało w trybie Draft 2’37″ (115 cps), a w trybie HS-Draft 2’13″ (135 cps).

GŁOŚNOŚĆ

Głośność drukarki jest bardzo istotnym czynnikiem, wpływającym na komfort pracy jej operatora. Niestety konstrukcja drukarek mozaikowych uniemożliwia całkowite wyeliminowanie hałasu. Jednakże dobre wyciszenie może go znacznie zmniejszyć. Głośność drukarki najprościej można ocenić „na ucho”. Przyrząd pomiarowy był ustawiony w odległości 1 m od badanej drukarki. Dla porównania przetestowaliśmy kilka innych drukarek firm Star, Ciążeń i Mera Błonie. Dźwięku podczas pracy w różnych trybach tekstowych i graficznych, z osłoną i po jej zdjęciu. Drukarka LC24-200 okazała się jedną z najcichszych.

Najgłośniej pracuje w trybie graficznym, a najciszej w drafcie. Zdjęcie osłony podnosi hałas o 3—5 dB. Hałas emitowany przez drukarkę można zmniejszyć dodatkowo o ok. 2 dB przez przełączenie w tryb Quiet. Dzwonek LC24-200 jest, w stosunku do innych drukarek, bardzo cichy i ma przyjemny ton. Przy ogólnej ocenie „na ucho” LC24-200 wypada bardzo dobrze. Oprócz głowicy nie ma w niej innych hałaśliwych elementów mechanicznych (np. ramię dociskające papier w Epson FX 850/1050, które głośno uderza o wałek). Hałas powstający podczas pracy ma stosunkowo „łagodne” brzmienie i nie drażni słuchu. Dzięki temu praca drukarki w subiektywnej ocenie jej operatora jest znacznie cichsza niż w rzeczywistości.

GRAFIKA
Drukarka ma spore możliwości graficzne. Rodzaj czcionki jest wybierany za pomocą przycisku FONT lub poprzez przesłanie do drukarki odpowiedniej sekwencji kodów sterujących. Teksty, które nie wymagają czcionki wysokiej jakości, można redagować w trybie draft i szybkim trybie HS-Draft. Najwyższą jakość druku uzyskujemy w trybie LQ (Letter Ouality) dla druku proporcjonalnego. Mamy tu do dyspozycji pięć podstawowych krojów pisma: Times Roman, Sanserif, Courier, Prestige i Script (istnieją drukarki, które mają w standardzie więcej fontów LQ). Krój czcionki różni się nieco od czcionek drukarki LC24-10.

Jako opcję przewiduje się dostarczanie jedenastu dodatkowych fontów na cartridge ‚u. Znaki trybu korespondencyjnego są zaprojektowane bardzo ładnie. Jakość czcionki nie dorównują czcionce uzyskiwanej na< drukarce laserowej, ale jest. to wiele wyższa niż na drukarkach. Jedyny problem stanowi polska pisownia. Samodzielne opracowanie polskich znaków w trybie LQ dla drukarek 24-igłowych jest bardzo pracochłonne. Fonty od LC24-10 nie nadają się do zastosowania, a dystrybutorzy LC24-200, w czasie gdy powstawał test, nie oferowali jeszcze ich nowej wersji. Sytuacja ta musi się zmienić, jeśli urządzenie ma być sprzedawane na polskim rynku. Użytkownik drukarki LC24-200 ma do dyspozycji wiele sposobów graficznego urozmaicenia opracowywanego tekstu. Matematycy mogą wstawiać do wzorów indeksy i wykładniki. Każdą z czcionek można wydrukować w trybie ozdobnym ornamentowym lub z cieniem (ornament, shadow).

Ciekawe efekty daje zmiana wysokości i szerokości znaku. Liczba znaków przypadająca na 1 cal wydruku jest zmieniana klawiszem PITCH lub programowo i wynosi 10 (pica), 12 (elitę), 15 (semi- condensed) albo 17 cpi ( conden-sed). Połączenie elitę z condensed pozwala uzyskać druk 20 cpi (charac-ters per inch). Pewna grupa kodów sterujących pozwala uzyskać znaki o podwójnej, potrójnej, a nawet poczwórnej szerokości i wysokości. Połączenie różnych szerokości i wysokości, gęstości druku, druku ozdobnego oraz fontów trybu korespondencyjnego LQ daje w sumie kilkadziesiąt kombinacji. Uzyskiwane w ten sposób czcionki nie zawsze ładnie wyglądają. Nadmiernie zwężone pismo ornamentowe, a szczególnie z cieniem, staje się nieczytelne. Przy poczwórnej wielkości najlepiej wygląda sanserif, nieco gorzej courier. Wygląd pozostałych fontów, a szczególnie scriptu i fontów ozdobnych, psują zbyt duże schodki na krawędziach linii pochyłych. Przy stosowaniu podwójnej wysokości należy pamiętać o dodaniu znaku LF na końcu wiersza, gdyż w przeciwnym razie wiersze będą zachodzić na siebie.
Star LC 200 są stosowane o jak najwyższej jakości. Nasączona taśma nie wymaga żadnej kontroli a efekty druku są w zadawalającej czerni i dobrej jakości.

Dodaj komentarz